Prawa ekonomiczne nie są czymś zastygłym, wiecznym. Prawa typowe dla danych warunków społeczno-ekonomicznych ustępują miejsca nowym prawom wraz ze zmianą stosunków produkcyjnych. Inne prawa określają funkcjonowanie niewolniczej, feudalnej, kapitalistycznej, a inne socjalistycznej formacji społeczno-gospodarczej. Zadaniem ekonomii politycznej jest badanie praw ekonomicznych w ich rozwoju i zmienności, odpowiednio do zmieniających się stosunków ekonomicznych. Na gruncie zmienności praw ekonomicznych poszczególnych formacji społecznych kształtuj ą się też odgałęzienia ekonomii politycznej, zajmujące się specyficznymi prawami ekonomicznymi danej formacji. W ten sposób powstały dotychczas dwie gałęzie marksistowskiej ekonomii politycznej – kapitalizmu i socjalizmu, zajmujące się specyficznymi prawami produkcji i podziału tych dwu formacji społeczno-ekonomicznych. Poza ekonomią polityczną istnieje wiele innych dyscyplin naukowych zajmujących się problematyką gospodarczą. Należy jednak dostrzegać różnice między przedmiotem tych dyscyplin a przedmiotem ekonomii politycznej. Historia gospodarcza np. interesuje się zjawiskami gospodarczymi od strony ich specyfiki, ich rozwojem w określonym czasie i miejscu.