Polimery zbrojne

0
228
Rate this post

Polimery zbrojone włóknem szklanym są już stosowane masowo jako tzw. laminaty. Zbrojenie włóknem materiałów ceramicznych znacznie polepsza ich właściwości wytrzymałościowe na zginanie, udarność (zwłaszcza w podwyższonej temperaturze) oraz odporność na ścieranie. Kompozyty zbrojone włóknem z grafitu są o 40% lżejsze od stopów aluminium, a mają wytrzymałość stali stopowej. Inne kompozyty, uzyskiwane przez zbrojenie metalu wysoko wytrzymałościowymi włóknami boru, wolframu i in. mogą być używane do produkcji elementów płatowca (podłużniczek, wręg, pokrycia) zarówno w samolotach o umiarkowanych prędkościach lotu, jak i w samolotach naddźwiękowych. Kompozyty na osnowie metalowej umożliwiają uzyskanie konstrukcji o wysokiej sztywności i wytrzymałości, a przy tyra o małej masie własnej. Na przykład kompozyt z osnowy aluminiowej, zbrojonej włóknami z boru w temperaturze 480 °C, zachowuje 75% wytrzymałości wyjściowej, a zastosowany zamiast stali lub stopu o znacznej zawartości niklu, np. na pokrycia kanałów wlotowych do silników, umożliwia zmniejszenie ich masy o 50%. Materiał ten odznacza się wysoką wytrzymałością na pełzanie i zmęczenie w temperaturze do 425°C, co predysponuje go jako materiał konstrukcyjny dla samolotów naddźwiękowych o prędkościach odpowiadających Ma = 3. W porównaniu ze stopami aluminium ma on 2-krotnie większą sztywność.